Grajmy dopóki nas nie zabiją

W roku 2012 nad północnym Mali kontrolę przejęli jihadyści, którzy w imię skrajnie rozumianego szariatu zakazali wszelkiego uprawiania muzyki. Zamknięto stacje radiowe, a artyści, których bezpieczeństwo stało się zagrożone, zostali skazani na życie na uchodźstwie. Johanna Schwartz śledzi ich losy w okrutnym świecie, w którym śmierć i tortury stały się codziennością. Reżyserka nie odwraca wzroku od przemocy, bezkompromisowo ją dokumentując. Uwiecznia przy tym niezwykłą potrzebę wolności w dawaniu upustu emocjom za pomocą śpiewu i gry na instrumentach, dla której – jak sądzą jej bohaterowie – czasem warto ryzykować nawet życie.