SUPERHOT

„SUPERHOT” to prawdziwe polskie „success story”: najpierw powstał interesujący prototyp przygotowany na gamejam 7 Day FPS Challenge, później błyskawiczna kampania crowdfundingowa na Kickstarterze i wreszcie udana premiera oraz świetne recenzje. To zasługa genialnego w swojej prostocie pomysłu na „SUPERHOT” – prostego do tego stopnia, że słysząc o nim można złapać się za głowę pytając, czemu nikt nie wpadł na to wcześniej. Reguły tej dynamicznej strzelaniny z perspektywy pierwszoosobowej są tylko dwie. Po pierwsze, wszyscy giną od jednego ciosu. Po drugie, czas porusza się wraz z tobą. W połączeniu z minimalistyczną oprawą graficzną daje to jedną z najbardziej emocjonujących gier 2016 roku: każde starcie w „SUPERHOT” pozwala poczuć się jak John Wick. Jest to również inteligentna, subwersywna zabawa konwencją strzelaniny – gatunku, do którego żywi się uzasadnioną urazę za stałość i powolny rozwój. Wszystko to zaś spina autoironiczna metanarracja o zjawisku hype’u i wirusowości sztuki.